Obecnie urządzenia nawigacyjne wymieniają dane z komputerem za pomocą kabla USB lub za pomocą dużo szybszego rozwiązania jakim są popularne czytnik kart pamięci.
Wszelkiego rodzaju aktualizacje popularnych map drogowych lub programów je obsługujących odbywają się poprzez wgranie nowszej wersji programu/mapy za pomocą specjalnego instalatora za komputera PC. Można w ten sposób dodawać do mapy swoje punkty użytkownika lub też gotowe zestawy szeroko dostępne w Internecie.
Za pomocą np. programu MapSource obsługującego mapy i programy nawigacyjne firmy Garmin można wgrywać do urządzenia wybrane obszary różnych map turystycznych czy drogowych lub nawet morskich. Komunikacja z urządzenia odbywa się w sposób dwustronny gdyż z urządzenia możemy pobrać np. zapis śladu którym poruszaliśmy się jeśli wcześniej włączyliśmy taką opcje w urządzeniu.
Dobrym przykładem takiej komunikacji jest również oprogramowanie do obsługi urządzeń obsługujących geodezję czy kartografię. Podczas pomiarów duża liczba danych zostaje zapisana, najczęściej na szybkiej karcie pamięci, następnie poprzez czytnik trafia do komputera gdzie dane zostają poddane analizie przez specjalistyczne oprogramowanie.

Jeśli zaś chodzi o komunikacje z chipsetem najczęściej jest wykorzystywany protokół NMEA 0183 (w skrócie NMEA od organizacji National Marine Electronics Association). Jest to protokół pierwotnie wykorzystywany do komunikacji przez  morskie urządzenia elektroniczne a opierający się na tekstowym kodzie ASCII. Występuje również bardziej złożony protokół binarny SiRF jednak najczęściej używa się protokołu NMEA. Warto dodać że wysyłając odpowiednią komendę (message #129) urządzenie pracujące na protokole SiRF można „przełączyć” na protokół NMEA.